шыматыме

шыматыме

1. прич. от шыматаш I

2. в знач. сущ. ласка, утешение, успокаивание

– Пален лийза, тыште ача-авадан шыматымыштым мондашда логалеш. [/i]Ф. Майоров.[/i] – Знайте, здесь вам придётся забыть родительскую ласку.

Рвезе-влак дене мутланен налме, умылтарыме, ӱшандарыме, эсогыл ача семын шыматымат ситен. [/i]«Мар. ком.»[/i] Хватило и беседы с мальчиками, объяснения, убеждения, даже отцовского утешения.

Сравни с:

семалыме II, шыматымаш